Twoje dziecko z radością odkrywa kolejne smaki w swojej diecie i cieszy się, że coraz aktywniej może uczestniczyć w posiłkach przy wspólnym stole. Maluszek stopniowo ogranicza dotychczasową potrzebę ssania i chce być coraz bardziej samodzielny. Ćwiczy przeżuwanie, dlatego jest gotowy na posiłki z większymi kawałkami i próby samodzielnego jedzenia. Dowiedz się, jak je tego nauczyć.
Co znajdziesz w tym artykule:
Skąd wiadomo, że dziecko jest gotowe na samodzielne jedzenie?
W ostatnich miesiącach Twój maluch zdobył umiejętności, które są teraz podstawą do rozwijania samodzielności podczas spożywania posiłków.
Pewnie zauważyłaś u dziecka:
- sprawność domykania warg, które sprawia, że pojenie z kubka jest coraz bardziej efektywne,
- doskonalenie koordynacji ręka-oko-jama ustna, dzięki czemu włożenie łyżeczki z pokarmem do buzi zaczyna być możliwe,
- umiejętność odgryzania oraz przerzucania językiem kawałków pokarmu na boczną część dziąseł w celu rozgryzania kęsa, co umożliwia mu już spożywanie posiłków stałych (takich jak kanapka, makaron, banan, mięso w pulpecie czy gotowane warzywa),
- zdolność do spożywania pokarmów o bardzo zróżnicowanej konsystencji (większe kawałki warzyw w zupie lub kawałki owoców w jogurcie).
Maluszek, który samodzielnie siedzi i z sukcesem potrafi kierować swoją rączkę do jamy ustnej, jest już gotowy na naukę jedzenia bez pomocy rodziców.
To ważne
Przynajmniej dwa posiłki w ciągu dnia powinny dawać dziecku możliwość powyższych doświadczeń. Pozostałe posiłki mogą mieć konsystencję gniecionych cząstek pokarmu lub gładkiego puree. Pamiętaj też, że kluczowe znaczenie na tym etapie ma jakość posiłków, które podajesz maluszkowi.
Od czego zacząć naukę samodzielnego jedzenia?
Pamiętaj, że w nauce jedzenia chodzi nie tylko o to, co dziecko je, ale także jak je. Chociaż prawdopodobnie teraz, ucząc się samodzielnie spożywać posiłki, będzie robiło większy bałagan, zachęcaj je do podejmowania prób samodzielnego jedzenia. Potraktuj ten etap jak wspólną zabawę i wspaniałą przygodę – w końcu Twój maluszek zdobywa nową, bardzo ważną umiejętność!
Picie z kubeczka, samodzielnie wkładanie kawałków potraw do buzi czy mieszanie w talerzu własną łyżeczką – wszystko to pomoże wykształcić samodzielność u Twojego maluszka. A kiedy dziecko zacznie odczuwać dumę z tego, co robi, zachęcanie go do podejmowania wysiłków podczas karmienia umocni jego poczucie pewności siebie. Daj więc dziecku swobodę i zachęcaj, aby samodzielnie nabierało na łyżeczkę i wkładało do buzi to, co podasz mu w miseczce.
Samodzielne jedzenie łyżeczką u dziecka
Przed rozpoczęciem nauki wybierz odpowiednie akcesoria do tego. Idealnie sprawdzi się dopasowana do małej rączki prosta łyżeczka o małej główce i zaokrąglonych krawędziach. Dobrym wyborem może być twarda łyżeczka z metalu.
Pierwsze próby samodzielnego jedzenia łyżeczką mogą zakończyć się niepowodzeniem, dlatego podając dziecku posiłek, zadbaj o przyjazną atmosferę i z uwagą je obserwuj, jednak bez popędzania czy podnoszenia głosu, gdy coś się nie uda. To trening czyni mistrza, dlatego bądź świadoma, że na początku może być trochę bałaganu, ale z czasem maluchowi będzie szło coraz sprawniej. Zadbaj też o odpowiednią konsystencję posiłków – powinna być gładka i z niewielkimi kawałkami, dopasowana do umiejętności dziecka na tym etapie.
Nie karm dziecka na siłę – ważna zasada w nauce samodzielnego jedzenia
Pamiętaj, aby respektować poczucie głodu i sytości dziecka. Karmienie na siłę może zniechęcić malucha do dalszej nauki samodzielnego jedzenia. Najlepiej stosuj się do zasady, że to rodzic decyduje, kiedy jest pora jedzenia, co i w jakiej formie poda niemowlęciu, ale to do dziecka należy decyzja, czy posiłek zje i ile go zje. Jeśli chcesz, aby maluszek z zaciekawieniem odkrywał swoją umiejętność samodzielnego jedzenia, zadbaj o to, aby przed posiłkiem nie był zbyt najedzony np. Twoim mlekiem oraz żeby nie był śpiący i zmęczony. Musi mieć siłę i chęć na naukę, która wcale nie jest taka łatwa!
Jak urozmaicać posiłki dziecka, które uczy się samodzielnie jeść?
Różnorodność w diecie niemowlęcia, którego jadłospis zawiera już różne grupy produktów, jest bardzo ważna. Pozwól maluszkowi na odkrywanie nowych kompozycji smaków i dbaj o to, aby w jego miseczce każdego dnia znalazły się różnego rodzaju warzywa, owoce, mięso i ryby. To czas, w którym dziecko kształtuje swoje preferencje smakowe, dlatego pozwól mu smakować i poznawać różne konsystencje.
A co z nauką samodzielnego picia?
Dieta Twojego dziecka zawiera coraz więcej pokarmów stałych, dlatego pamiętaj o uzupełnianiu jej w płyny – wybieraj niegazowaną, niskozmineralizowaną wodę.
Pamiętaj, że:
- wszelkiego rodzaju akcesoria do pojenia, takie jak bidony czy poidełka, powinny stanowić tylko uzupełnienie w zakresie techniki pojenia dziecka – podstawową umiejętnością potrzebną dziecku do dalszego rozwoju jest picie z otwartego kubka,
- dodatkowe akcesoria służące pojeniu dziecka powinny być używane w określonych okolicznościach, tj. wtedy, gdy ułatwiają opiekę nad dzieckiem (na spacerze, na placu zabaw, podczas zakupów) – na co dzień, kiedy tylko jest to możliwe, dziecko powinno pić z otwartego kubka,
- kubki-niekapki, kubki z dziubkami, bidony z rurką, jeśli powodują zaciskanie dziąseł na końcówkach lub ich nagryzanie, mogą powodować utrwalanie nieprawidłowych nawyków, co będzie ograniczać rozwój precyzyjnych ruchów warg i utrudniać naukę gryzienia. Używaj ich okazjonalnie.
Sekcja pytań i odpowiedzi:
Metoda na dwie łyżeczki – jak nauczyć dziecko samodzielnie jeść?
Na tym etapie możesz przygotować dwie łyżeczki – jedną dla maluszka, a drugą dla Ciebie. Pozwól dziecku samodzielnie używać swojej łyżeczki w taki sposób, jak chce, a jednocześnie karm je swoją łyżeczką.
Co zrobić, gdy dziecko nie chce jeść samodzielnie?
Potraktuj naukę samodzielnego jedzenia jak zabawę – nie krzycz na dziecko i nie poganiaj go. Pozwól mu na eksperymentowanie, nawet jeśli trochę się przy tym pobrudzi.
Czy pozwalać dziecku jeść rączkami?
Tak, niektóre pokarmy, jak np. cząstki ugotowanych warzyw, możesz podawać dziecku do rączki. Dzięki temu będzie mogło ich dotknąć i rozgnieść, poznając ich konsystencję, a następnie samodzielnie włożyć do jamy ustnej.